محاسبه شارژ ساختمان چگونه است؟

يكي از مشكلات زندگي شهري آپارتمان نشيني است. هر چه شهر بزرگتر زندگي در آن پيچيده تر است. با افزايش آپارتمان ها و زندگي گروهي در يك مجتمع قاعدتا مشكلاتي براي افراد بوجود خواهد آمد. افراد براي رفع آن بايد قوانين آپارتمان نشيني را بدانند. در ادامه توضيح خواهيم داد كه محاسبه شارژ ساختمان چگونه است؟ شرایط و قوانین پرداخت شارژ در آپارتمان ها از نکات مهمی است که مالک و مستاجر باید بدانند. معمولا اکثر افراد از قوانین و نحوه محاسبه شارژ آپارتمان اطلاعات کافی ندارند و همین مسئله سبب اختلاف بین همسایگان می شود. افراد ساکن در یک ساختمان باید هزینه های مشترک و غیر مشترک را بدانند و در مورد نحوه پرداخت آن  آگاهی داشته باشند.

محاسبه شارژ ساختمان

همه افراد ساكن در يك مجموعه، برای محافظت از بخش های مشترک آپارتمان بايد محاسبه شارژ ساختمان را انجام داده و شارژ را پرداخت كنند. اين قسمت هاي مشترك را مشاع مي گويند. هزينه هاي پرداختي فقط براي بخش هاي قابل استفاده نيست بلكه براي همه قسمت هاي يك آپارتمان است. اين شارژ تعيين شده معمولا به صورت ماهانه تعيين و پرداخت مي شود. براي قسمت هاي بلااستفاده نيز معمولا با توافق مالك و مستأجران مبلغي در نظر گرفته مي شود.  بر طبق قوانين، معمولا شارژ ساختمان بر اساس متراژ هر واحدي كه مستاجر در اختيار دارد محاسبه مي شود. همچنین شارژ  فضاي قابل استفاده اعم از حياط، بالكن يا تراس فقط براي مصرف كننده آن است و شارژ پرداختی برای همان فرد محاسبه می شود.

قوانين آپارتمان نشيني

سالها از زندگی شهر نشینی می گذرد. مردم با توجه به ارزان بودن آپارتمان، گزینه آپارتمان نشینی را انتخاب کرده اند. ولی هنوز فرهنگ آپارتمان نشینی در بین مردم جا نیفتاده است. ممکن است افراد ساکن در یک مجتمع، از قوانین آگاهی نداشته باشند. اگر هم بدانند خود را ملزم به رعایت آن نمی دانند. بسیاری از افراد شرایط آپارتمان را با خانه مستقل یکسان در نظر می گیرند. مثلا استفاده بدون اجازه از فضاهای غیر مشاع یا عدم رعایت نظافت و غیره.

لازم است که افراد به قوانین سکونت در آپارتمان ها واقف باشند. زیرا با دانستن این قوانین زندگی آرام تر پیش می رود. این قوانین برای یک زندگی راحت تنظیم شده است. همه قوانین آپارتمان نشینی برای برطرف شدن مشکلات بین همسایگان وضع شده است. از جمله این قوانین، محاسبه شارژ ساختمان است که بسیار اهمیت دارد.

 شارژ و آپارتمان نشینی

در مجتمع هاي مسكوني، اداري و تجاري همه افراد بايد ماهيانه حق شارژ را پرداخت كنند. اگر واحدي خالي باشد مالك بر طبق قانون شارژ ساختمان عهده دار پرداخت شارژ خواهد بود. زیرا تحت این قانون براي واحد خالي نيز محاسبه شارژ ساختمان انجام مي شود. مهم نيست كه واحد تخليه باشد يا مستاجر داشته باشد در هر صورت حق شارژ بايد پرداخت شود.

گاهي پيش مي آيد كه شارژ ماهيانه توسط ساكنين به طور منظم پرداخت مي شود ولی هزينه نسبي در يك ماه كمتر شده است. در اين موارد ممكن است مبلغي از شارژ باقي بماند. در این شرایط مدير يك ساختمان بايد به طور مرتب شارژ ماه هاي آينده را دريافت نمايد. ساكنين نيز نبايد از پرداخت شارژ امتناع كنند. بنابراین مدير ساختمان بايد صندوقي را در نظر بگيرد. سپس مبلغ مازاد هر ماه را در آن صندوق قرار دهد و اين مسئله را به اطلاع ساكنين برساند. ضمنا در مورد نحوه استفاده از آن نيز با ساكنين مشورت كند و نهايتا براي ساختمان مورد استفاده قرار گيرد.

بعضي مواقع ساكنين طبقه همكف يا اول در مورد محاسبه مبلغ شارژ اعتراض دارند. مثلا از آسانسور استفاده نمي كنند و نبايد هزينه آن را پرداخت كنند. در اين موارد مدير بايد بداند كه هزينه تعمير و نگهداري آسانسور از جمله هزينه هاي مشترك است. ساكنين همه طبقات نیز بايد آن را در نظر بگيرند و حق شارژ خود را پرداخت كنند. در قرارداد اجاره، موضوع پرداخت شارژ ذكر مي شود. به ازاي هر واحدی که در اختيار مستاجر است، بايد ماهيانه شارژ مربوط به آن واحد را پرداخت كند.

قوانین شارژ ساختمان

اطلاع داشتن از قوانين در مورد همه چيز اهميت دارد. در آپارتمان نشيني اين مسئله بسيار مهم است زيرا افرادي كه در يك مجموعه زندگي مي كنند نمادي از جمعيت شهري هستند. بنابراين دانستن قوانين براي زندگي راحت تر از وظايف يك شهروند است. اين قوانين در يك شهر باشد يا در يك آپارتمان لازم و ملزوم همديگر هستند. هزينه هاي آپارتمان هم براي مالك است و هم مستأجر. بر اساس قوانين مالك و مستأجر مواردي كه مالك بايد پرداخت كند كاملا تعريف شده است. به طور كلي براي محاسبه شارژ ساختمان بايد هزينه هاي نسبي و ثابت را در نظر بگيريم.

از جمله هزينه هاي نسبي آپارتمان شامل: هزينه هاي آسانسور، آب، برق، گاز، ايزوگام، هزينه هاي تعمير و نگهداري ساختمان، پاركينگ و ساير هزينه ها است. این هزینه ها  معمولا بر اساس تعداد افراد و متراژ ساختمان محاسبه مي شوند. همچنين هزينه هاي بيمه ساختمان از جمله آسانسور و آتش سوزي و غيره نيز در رديف محاسبه شارژ ساختمان قرار مي گيرد. هزينه هاي ثابت، شامل: نگهداري گل و گياه، سرايداري، نگهباني، تاسيسات و آسانسور است. تفاوت اين دو هزينه در اين است كه هزينه نسبي ربطي به مساحت آپارتمان ندارد و بين همه واحد به طور يكسان تقسيم مي شود.

حق شارژي كه مستاجر پرداخت مي كند شامل: تعمير و نگهداري آسانسور، آسيب به ساختمان، عوارض پسماند شهرداري، گاز، آب، برق، تلفن، فاضلاب در زمان اقامت مستاجر است. ولي هزينه هايي كه بابت تعمير و كنترل فاضلاب، عوارض نوسازي شهرداري، تركيدگي لوله، تعميرات اساسي آسانسور و بخش هايي از خانه ،به عهده مالك می باشد.

نحوه محاسبه شارژ ساختمان

براي محاسبه شارژ ساختمان از دو روش مي توان اقدام كرد. محاسبه هزينه هاي مشترك از راه قانوني و قراردادي امكان پذير است. بر اساس قانون تملك، حق شارژ هر واحد براساس مساحت آن محاسبه مي شود. اول از همه هر ساختمان بايد يك مدير يا هيئت مديره از افراد ساكن در آپارتمان داشته باشد. سپس براساس نوع آپارتمان و هزينه هاي آن يكي از روش هاي محاسبه شارژ ساختمان انتخاب می شود. معمولا شارژ ساختمان به صورت واحدي محاسبه مي شود. اما شارژ  براساس متراژ، تعداد نفر در هر متراژ، يا هر دو و ساير موارد محاسبه مي شود.

در مجتمع هاي مسكوني، اداري و تجاري با توجه به تعداد واحدها شارژ محاسبه و پرداخت مي شود. البته داشتن يا نداشتن انباري و پاركينگ براي هر واحد نيز بايد در نظر گرفته شود. برخي آپارتمان ها سيستم گرما و سرماي مستقل دارند كه در محاسبه شارژ ساختمان حذف مي شود. ولي شارژ ثابتی که وجود دارد براساس متراژ هر واحد محاسبه مي شود. براي محاسبه شارژ ساختمان معمولا هزينه هاي آب به ازاي هر نفر محاسبه مي شود. هزينه گاز براساس متراژ هر واحد در نظر گرفته مي شود و هزينه برق براي هر واحد بدون در نظر گرفتن متراژ تعيين مي شود.

در روش هاي مختلف محاسبه هزينه آب، گاز و برق با توافق همه افراد مشخص مي شود و شارژ ماهيانه را تعيين مي كنند. در روش هاي محاسبه شارژ ساختمان هزينه ايزوگام پشت بام و نماي ساختمان به عهده همه ساكنين است و فرقي نمي كند مجتمع مسكوني، اداري يا تجاري باشد. ضمنا اگر حق شارژ براساس تعداد افراد هر واحد محاسبه شود، منطقي است كه نوزاد هم شامل حق شارژ شود. البته در قانون در مورد اين مسئله مطلبي بيان نشده است.

مدیریت

با اينكه محاسبه شارژ ساختمان و دريافت آن از افراد ساكن در يك مجتمع، دردسرهاي خود را دارد. ولي بهتر است يك نفر اين مسئوليت را قبول كند تا آرامش براي همه ساكنين فراهم شود. معمولا يكي از اختلاف هاي ساكنين آپارتمان ها، عدم پرداخت شارژ يا به موقع پرداخت نكردن آن است. مدير ساختمان بايد راه حل قانوني برای برخورد با فردي كه حق شارژ خود را پرداخت نمي كند، داشته باشد. ابتدا تذكر كتبي بدهد. در صورت عدم پرداخت، اظهارنامه براي فرد تهيه و ابلاغ كند تا در مدت 10 روز شارژ خود را پرداخت كند. اگر فردی سهم بدهي شارژ مشترك خود را پرداخت نمي كند، بايد به فرد اعلام شود كه از ارائه خدمات جلوگيري خواهد شد.

اگر با همه اين موارد هنوز حق شارژ خود را پرداخت نمي كند، مي توان به اداره اجراي اسناد رسمي مراجعه كرده و درخواست صدور اجراييه كند. مدیر می تواند با توجه به شرايط اداره اجرايي، هر مالي را از مالك يا مستاجر توقيف كند تا حق شارژ خود را پرداخت كند. اگر حق شارژ زير 20 ميليون باشد، مدير مي تواند به شورای حل اختلاف شكايت كند. اگر بالاي 20 ميليون باشد به دادگاه عمومي محل سكونت مراجعه كند تا حق شارژ فرد را مطالبه نماید.

مدير ساختمان بايد بداند كه پرداخت حق شارژ يك مسئله قانوني است و نه قراردادي. بنابراين هر فردي كه ساكن يك مجتمع است بايد خود را موظف به پرداخت حق شارژ بداند. شارژ ساختمان در ماده 10 قانون تملك آپارتمان ها وجود دارد. در صورت عدم پرداخت، مدير اين حق را دارد كه به صورت حقوقی مسئله را مورد پيگيري قرار دهد.

مطالب بیشتر: